Obrigado Brazil, Hola Argentina!

Na een helse busrit dan eindelijk (compleet gaar maar toch) gearriveerd in alweer onze laatste stop van Brazilie; Foz de Iguacu!

Deze laatste Braziliaanse bestemming wordt gekenmerkt door veel warmte en nog veel meer water. Het eerste spreekt met 36 dagelijkse graadjes voor zich. Omdat het kerst is, hebben we onszelf getrakteerd op een hotelletje met zwembad (op het dak, we willen wel een beetje decadent kunnen doen), waarmee we meteen bij het tweede kenmerk zijn beland; het water. Naast het zwembad zijn hier de grootste watervallen ter wereld en de grootste stuwdam ter wereld!

Om met het belangrijkste te beginnen ;-) de stuwdam heet Itaipu en kan 14Gigawatt leveren waarmee hij momenteel de hoogst vermogende waterkrachtcentrale is, maar qua omvang inmiddels nog een grotere broer in China heeft. Ter vergelijking; hij levert ongeveer 28x zoveel vermogen als kerncentrale Borssele. Hiermee levert hij 90% van de energiebehoefte van Paraguay en 20% van Brazilië. Met een hoogte van 196m een bruut stukje engineering, en dus ook niet voor niets verkozen tot een van de zeven moderne wereldwonderen. Na mijn Stork visitekaartje te hebben achtergelaten weer snel terug naar het hotel om zelf wat energie in het zwembad te genereren…

Na het checken van het moderne wereldwonder, door naar het natuurlijke wereldwonder: de watervallen. Omdat de grens tussen Brazilië en Argentinië precies de watervallen in tweeën klieft, bestond ons bezoek uit twee delen. Het Braziliaanse deel geeft een prachtig uitzicht en totaalplaatje van de in totaal 275 watergordijntjes.. Echt immens gróóóót! Tevens is er een loopbrug die je toegang geeft tot de “Garganta del Diablo” (keel van de duivel), waar je omringd bent door 260o aan watervallen. Het gebulder geeft echt een kick, en uiteraard ben je binnen luttele minuten zo doorweekt als een dweil. Tezamen met alle andere toeristen vormt het een soort publieke groepsdouche, echter in plaats van shampoo heeft iedereen een provisorisch ingepakte camera bij zich, en staat het vreemd als je onder de douche plast..

De volgende dag bleek de Argentijnse kant nog ruiger en indrukwekkender te zijn. Ongeveer 80% van de watervallen liggen aan deze kant, door middel van allerlei paadjes en bruggetjes kan je het natuurgeweld van zeer dichtbij meemaken. Met name de loopbruggen over de watervallen, waarbij je dus kijkt naar het onder je neerstortende water, zijn erg fraai. Omdat we natuurlijk ook wilden checken hoe nat het Argentijnse water precies is, hebben we een boottochtje genomen waarbij de stuurman je rondleidt langs (en dwars door) de watervallen. Waren we aan de Braziliaanse kant binnen enkele minuten nat, wist onze Argentijnse bootsman dat binnen enkele seconden te regelen. Zelden zo’n enorme waterkracht op ons gezicht gehad.. Een prachtbelevenis en wederom zeer goed gedoucht :)

Stroomafwaarts van de watervallen komt de rivier (Rio Iguazu) samen met de rivier Paraná, die van de Itaipu dam af komt. Dit is tevens het drielandenpunt van Paraguay, Brazilië en Argentinië.

Dit laatstgenoemde land is onze nieuwe bestemming voor de komende weken. Tevens zal Harm aan de bak moeten, omdat we hebben afgesproken dat hij het woord zal voeren in alle Spaanstalige landen, en Suuz in de Portugese (met deze twijfelachtige deal heb ik ingestemd tijdens een zeer gefrustreerd moment met Portugese menukaarten). Vanaf nu komen we dus zeer waarschijnlijk op plekken die we helemaal niet bedoeld hadden, en krijgen ook de maaltijden een verrassingselement.

Hasta luego y saludos (of zoiets ;-)